De eerste week van de eindeloze vakantie is weer voorbij. Nu leek deze week eeuwen te duren, maar ik voel dat het snel zal gaan.
Wanneer het eerste schaap over de brug is, volgt de rest vanzelf, of zoiets.
Ik ben vaak een beetje bang dat ik een heleboel vergeet. Niet dat ik vergeet om mijn veters te strikken of iets in de trein laat liggen, maar dat ik stukjes leven vergeet.
Niet dat ik een soort enge vervroegde Alzheimer heb (Ken je dat grapje; 'wat is de voornaam van meneer Alzheimer ook-al-weer?' 'ehm....shit, geen idee, geen goed teken', maar het is Aloussius, maar dat is niet echt een wijdverspreide bekende voornaam. In ieder geval niet in dit gedeelte van het land. Maar ik dwaal af)
of Korsakov, want ik drink niet zo veel alcohol. Alles onthouden is helaas ook niet echt een optie. Hoe harder je denkt 'Dit Moet Ik Onthouden' hoe meer je je herinnert dat het moest, en hoe minder je het moment zelf onthoudt. Lastig lastig.
Dit weekend heerlijk gezeild op de waddenzee; vannacht weer door naar het vliegtuig. Ik moet inpakken, maar ik heb er geen zin in. Wat een luxeprobleem.
Ohja, voor degenen zonder vakantie, dit is het ultieme hersenvoedsel, uitgebreid getest in de weken voor deze afgelopen week.
Je zit al in het vliegtuig maar toch, veel plezier in Turkije!
BeantwoordenVerwijderenx